Hoe de tegels lijmen zodat de coating lang meegaat?

Ervaren ambachtslieden zijn niet altijd bereid om geheimen te delen over hoe ze tegels met hun eigen handen kunnen lijmen. Maar reparatieservices zijn tegenwoordig duur, natuurlijk proberen velen vaardigheden te verwerven en reparatiewerkzaamheden uit te voeren zonder de betrokkenheid van specialisten.

Basisbeginselen en algoritme

De technologie voor het leggen van keramische of glazen tegels is vrij eenvoudig. Met de aanbevelingen van experts kan iedereen een uitstekend resultaat bereiken.

De procedure voor het leggen van tegels:

1. voorbereiding van benodigde gereedschappen en materialen;
2. oppervlaktereiniging en / of priming;
3. legwerkzaamheden;
4. tegel montage;
5. afwerken.

Om tegels van glas of glas alleen te kunnen plakken, hebt u daarnaast een aantal bouwmaterialen en gereedschappen nodig:

• mortel of lijm voor het leggen van tegels;
• ingekeepte en rubberen spatels;
• kruisjes voor het uitlijnen van naden;
• gebouw niveau;
• hamer;
• roulettewiel;
• tegelsnijder of glassnijder;
• grout;
• primer.

Voorbereiding van het oppervlak

De basis voor de tegel moet zorgvuldig worden voorbereid en sommige soorten lijm vereisen een perfect vlak oppervlak. Als we het hebben over muren, worden ze geëgaliseerd en gepleisterd of bedekt met vellen gipsplaten. Voordat u de tegels op de vloer lijmt, legt u een gelijkmatige dekvloer en brengt u deze waterpas zodat er geen verschillen zijn.

Het oppervlak wordt gereinigd van stof, indien nodig, slijpsel of stopverf. Vervolgens moet het worden gegrond om de betrouwbaarheid van het bevestigen van de tegels aan de basis te vergroten.

Veel meesters negeren de regels en slaan de fase van het egaliseren van het oppervlak over, met de bedoeling dit te compenseren met een dikkere laag lijm. In de praktijk is dit niet de beste optie: als de compositie te strak wordt gelegd, zal de tegel onvermijdelijk beginnen te "zweven" en "weggaan". Nadat de situatie erg moeilijk is op te lossen, moeten alle elementen worden verwijderd en opnieuw worden gelegd.

procedure

Voordat tegels op de vloer worden gelijmd, raden experts aan om op de muren te installeren. Ten eerste droogt de lijm ten minste twee dagen op en als je het op de vloer legt, moet je een lange pauze nemen, de naden afvegen en pas daarna naar de muren gaan. Ten tweede is het veilig, omdat een tegelfragment of een hulpmiddel op de vloer kan vallen, waardoor de vloerbedekking waarschijnlijk zal barsten.

Voordat de tegel aan de muur wordt gelijmd, moet het niveau van de onderste rij worden genoteerd. Een lichte inkeping moet worden gemaakt van de vloer, gelijk aan de dikte van de vloertegels en de kleeflaag. Het is beter om de rail tijdelijk te bevestigen of een houten blok te plaatsen - zodat de wandbekleding niet naar beneden glijdt.

Bij gebruik van cementmastiek moet het worden gekneed wanneer alle gereedschappen zijn voorbereid en het oppervlak is voorbehandeld, dat wil zeggen vlak voor het begin van het werk. Probeer niet zoveel mogelijk massa te kneden, omdat deze relatief snel droogt.

raad

Kant-en-klare lijmen zijn gemakkelijker te gebruiken en vereisen geen voorbereidende maatregelen.

Het algoritme voor het leggen van tegels:

1. breng het afgewerkte kleefmengsel aan op de tegelrug;
2. waterpas de massa met een getande troffel;
3. tegel op de basis aanbrengen;
4. tik met een hamer op het element over het hele gebied;
5. verwijder overtollige lijm;
6. controleer de helling van de fragmenten met behulp van het gebouwniveau;
7. kruisen instellen, toekomstige naad beperken.

Bij het leggen van tegels op de muur, kan de breedte van de naad 1, 1,5 of 2 mm zijn, tussenruimten van 2-3 mm blijven op de vloer achter tussen de fragmenten.

Trimmen van fragmenten

Voordat u tegels op een muur of vloer lijmt, meet u de lengte en breedte van de basis en plant u de procedure. In de regel is het altijd nodig om sommige tegels bij te snijden - dergelijke elementen moeten op afgelegen plaatsen worden gelegd: onder meubels, een badkamer, in verre hoeken.

Trimmen kan met een conventionele glassnijder, tegelsnijder of slijper. De laatste optie is het beste bij het werken met dure tegels of wanneer elk element een fragment van een grote afbeelding is. Er is geen plaats voor mislukte pogingen, en alleen de molen maakt een gelijkmatige snede zonder chips. Het nadeel van het gebruik van het gereedschap is de vorming van een grote hoeveelheid stof, de meester heeft een masker, een veiligheidsbril, werkkleding nodig.

Bij het gebruik van een glassnijder of tegelsnijder is er praktisch geen stof, maar bij gebrek aan vaardigheid zijn chips niet uitgesloten - een deel van de tegel "gaat naar de mand."

Er zijn twee manieren om een ​​element te knippen:

• houd het mechanisme op een decoratief glanzend oppervlak en sla een deel met een hamer voorzichtig om;
• bevochtig de achterkant van de tegel met water en snijd met een tegelsnijder, waarna de overtollige delen ook worden neergehaald met een hamer of een lichte hamer.

Ronde gaten kunnen worden gemaakt met een kroon of betegeld met een ballerina.

Het wordt aanbevolen om de elementen aan de achterkant te markeren om zo nauwkeurig en efficiënt mogelijk te knippen.

Hoe tegels op een geverfd oppervlak te leggen?

Het leggen van tegels op geverfde muren wordt sterk afgeraden - de installatie is onbetrouwbaar en het resultaat is onvoorspelbaar. Hoogstwaarschijnlijk zal de tegel snel achterblijven of schuiven.

Om werkzaamheden uit te voeren en de tegels op een kwaliteitsvolle manier te lijmen, moet het geverfde oppervlak goed worden voorbereid. De procedure hangt af van het type verf.

• Email is het moeilijkste type substraat. Het glanzende oppervlak heeft een zeer lage hechting en moet volledig worden verwijderd. Dit kan met een gewone bijl of met een grinder.
• Verf op waterbasis, zoals email, wordt verwijderd samen met een laag gips. Vanwege de latex die erin zit, kan het in grote stukken zwellen en exfoliëren, daarom is het leggen van tegels zonder voorbereiding onpraktisch.
• Olieverf is het meest pretentieloos. De verf kan samen met het gips worden verwijderd, of het kan zorgvuldig worden gereinigd met schuurpapier of een slijpmachine. Vervolgens worden inkepingen met een diepte van 0,5-1 cm gemaakt over het hele gebied van de muur en worden twee lagen diepe penetratieprimer achtereenvolgens aangebracht.

Dergelijke gebeurtenissen kunnen complex en overbodig worden genoemd, maar alleen op deze manier kan maximale hechting worden bereikt.

Kenmerken van montagetegels op gipspleister

Tegels op gips leggen is een vrij tijdrovend proces. Werk kan alleen worden gedaan nadat de basis volledig is uitgehard en uitgedroogd. Bovendien bevelen experts in dit stadium aan om de oppervlaktehelling te controleren met behulp van het gebouwniveau - deze moet vlak en glad zijn. Vervolgens wordt het oppervlak gegrond. In de regel wordt gips niet gebruikt in de badkamer of in ruimtes met een hoge luchtvochtigheid, maar als er geen andere manier is, moet u een vochtbestendige primer op basis van hars gebruiken.

Om elke rij zo glad mogelijk te maken, is de muur gemarkeerd met bakens met houten hakmessen. Om dit te doen, hebt u een laserniveau of -niveau nodig - de apparatuur tekent een verticaal, horizontaal of kruis met een hoek van 90 ° op het oppervlak.

De optimale lengte van het metalen baken is 3 m, ze zijn voorgesneden op maat van de kamer. Verticaal worden twee gaten gemaakt onder de helikopters. In de praktijk is deze methode voor het leggen van tegels aanzienlijk verschillend van de klassieker.De installatie van bakens is een vrij nauwgezet en tijdrovend proces, maar de installatie van tegels zal zo snel en hoog mogelijk zijn.

Hoe tegels op multiplex lijmen?

Voordat tegels op de vloer worden gelijmd, afgezet met multiplexplaten, moet een aantal voorbereidende werkzaamheden worden uitgevoerd. Het belangrijkste criterium voor installatie is de selectie van een geschikte lijm. Dispersielijm is het meest geschikt - het houdt de tegel perfect vast, zelfs op bewegende basis. Wanneer u een andere lijm kiest, moet u zich vertrouwd maken met de samenstelling: deze moet microfiber, siliconen, glasvezel of andere polymeercomponenten bevatten.

Multiplexplaten worden zorgvuldig geschuurd, waarna het oppervlak wordt behandeld met een antisepticum. In de volgende stap wordt de basis bedekt met een waterafstotende samenstelling om het hout te beschermen tegen vervorming of aantasting. Dergelijke maatregelen zijn noodzakelijk, zelfs wanneer tegels op een vochtbestendige multiplexplaat worden gelegd.

Gepolijst multiplex in twee fasen met een pauze van enkele uren. Als het werk in een ruimte met een hoge luchtvochtigheid wordt uitgevoerd, is extra waterdichting vereist - u kunt bijvoorbeeld een film gebruiken.

raad

Als u de versterkte slangband over het gebied bevestigt, blijft de tegel veel sterker.

Tegellijm voor hout is vloeibaar in consistentie, dus het is niet nodig om met een hamer op de tegel te tikken. Het leggen begint vanuit de hoek als meubels in de kamer zijn geïnstalleerd, of vanuit het midden in verschillende richtingen, als het hoofdgebied vrij blijft.

Voegen

Wanneer het gebied bedekt is met tegels, blijft het om de naden te voegen - deze werkzaamheden worden uitgevoerd wanneer de lijm volledig droog is, dat wil zeggen na twee tot drie dagen. Voor de vloer is het beter om een ​​donkere of grijze voeg te kiezen: wit verliest te snel zijn esthetische eigenschappen. Gebruik als troffel een speciaal mengsel met dezelfde naam, acrylafdichtingsmiddelen.

Eerst worden de naden gereinigd van stof en puin, verwijder de overblijfselen van tegellijm. Voeg vervolgens de voltooide samenstelling toe of spreid deze uit met een rubberen spatel. De laatste fase draagt ​​niet alleen een praktische, maar ook een grote esthetische rol: nette naden maskeren goed alle onregelmatigheden van de tegels, en onzorgvuldige kunnen zelfs rijen buigen.

Soorten lijmen

Lijm voor tegels is geselecteerd afhankelijk van de specifieke kenmerken van het werk: type kamer en type basis. Cementmix, vaak colloïdaal mastiek genoemd, toont zijn eigenschappen goed bij het leggen van keramiek op betonnen muren. De hoofdcomponenten van de samenstelling zijn cement en zand, verdund met polymeeradditieven.

Lijm op basis van cement is pretentieloos in gebruik, het droge mengsel is vrij goedkoop en verdund met gewoon water. Het wordt voornamelijk gebruikt voor intern werk. De eigenschappen van de samenstelling kunnen worden verbeterd - als er latexadditieven aan worden toegevoegd, wordt de lijm beter bestand tegen vocht. Ondanks het feit dat cement onder invloed van water niet instort, absorbeert het intensief vocht.

Dispersielijm wordt gebruikt bij het leggen wanneer niet-standaard materiaal als basis fungeert - hout, kunststof, oude tegels, multiplex, metaal of gipsplaat. De hoge kleefeigenschappen van de samenstelling fixeren keramiek betrouwbaar, zelfs op een gladde verticale basis, en zonder voorafgaande voorbehandeling of oppervlaktereiniging.

In tegenstelling tot cementmengsels, wordt dispersielijm gebruiksklaar verkocht en twee keer zo economisch geconsumeerd, wat enigszins wordt gecompenseerd door de verhoogde kosten.

Voor het lijmen van tegels op een verticaal of horizontaal oppervlak wordt ook epoxylijm gebruikt. Dit is een zeer sterke samenstelling die snel kristalliseert - als het op een tegel komt, is het bijna onmogelijk om het te verwijderen. De gedroogde massa wordt niet verdund, omdat de lijm in kleine hoeveelheden wordt verdund en snel wordt ontwikkeld. De samenstelling is vorstbestendig, laat geen vocht door, wordt niet geel en is bestand tegen oplosmiddelen, logen en andere chemische vloeistoffen.

Wat te doen als de tegel is gevallen?

Soms worden gebruikers geconfronteerd met het feit dat een of meer tegels achterblijven bij de basis en eruit vallen. Dit gebeurt om verschillende redenen, maar vaker wordt het het resultaat van een achteloze houding ten opzichte van legtechnologie:

• de vorming van lege ruimten tussen de basis en de tegel (wanneer het lege gebied 15% of meer is);
• gebrek of overtollige lijm;
• mechanische impact - impacts, reparatiewerkzaamheden, in het bijzonder het gebruik van een perforator of jackhammer;
• slechte afdichting van gewrichten;
• verkeerde soort lijm of montage op een niet-voorbereid oppervlak.

Voordat de afgevallen tegel wordt gelegd, is het de moeite waard om de aangrenzende fragmenten te onderzoeken en de reden te bepalen waarom dit is gebeurd. Leegte is direct zichtbaar. Als het probleem de kwaliteit van de samenstelling is, zal deze afbrokkelen en afbrokkelen, met een lage afdichting zal de basis erg nat of vochtig zijn.

Gelijmde tegels kunnen worden gelijmd met elke samenstelling met een hoge hechting. Gebruik hiervoor vaak lijm "vloeibare nagels" - veel soorten van deze samenstelling zijn specifiek ontworpen voor het lijmen van tegels. Het is echter niet rendabel om grote oppervlakken met vloeibare nagels te monteren, een buis kost 5-15 kg cement-zandmengsel. Mag conventionele lijm gebruiken - op basis van cement, epoxy of dispersielijm. Mastiek voor tegels wordt in dit geval niet gebruikt, het wordt aangebracht met een zeer dunne laag op een perfect glad oppervlak.