Welke filters helpen het water uit ijzer te verwijderen?

Een veilige hoeveelheid ijzer in water ligt in het bereik van 0,1-0,3 mg / l, maar in de praktijk kan het gehalte 10 keer hoger zijn. In dit verband rijzen vragen: hoe water uit ijzer te zuiveren, is een dergelijke zuivering verplicht en hoe kan de samenstelling van water worden bepaald?

IJzer in water kan verschillende vormen hebben:

• divalent (oplosbaar);
• driewaardig (onoplosbaar);
• organisch: oplosbaar (polyfosfaten), bacterieel en onoplosbaar (colloïdaal).

Om het juiste schone systeem te kiezen, moet u niet alleen het niveau van ijzer kennen, maar ook de vorm.

Hoe de ijzerconcentratie in water te bepalen?

In een gecentraliseerd watervoorzieningssysteem in een stad is de reden voor de toename van ijzer altijd stalen waterleidingen. Simpel gezegd, roest van een pijpleiding vermengt zich met water, maar lost niet op. De eenvoudigste manier om de aanwezigheid van roest (ijzer) te detecteren, is om het water in een transparante container te laten bezinken. Als zich na enkele uren een roodachtig neerslag op de bodem vormt, is het tijd om veiligheidsmaatregelen te nemen en het ijzer uit het water te zuiveren.

raad

Een roestige coating op de wastafel, badkuip of toiletpot is een duidelijke indicatie dat er roest uit leidingen in uw kraan komt. Met deze "symptomen" moet u verder gaan van diagnose naar het oplossen van het probleem.

Uit geboorde putten komt water het huis binnen met opgelost ijzer (tweewaardig). Een verhoging van het niveau kan visueel worden bepaald - het water wordt een beetje gelig. Maar kleurverandering komt niet altijd voor. In dit geval zal een zwakke oplossing van kaliumpermanganaat helpen. Als de roze oplossing wordt toegevoegd aan water met een hoog ijzergehalte, verandert de kleur in geelachtig bruin.

Colloïdaal ijzer kan aanwezig zijn als het hek uit een ondiepe put wordt gehaald waar oppervlaktewater binnenkomt. In dit geval zal het bezonken water onduidelijk zijn, een suspensie van moleculen van dergelijk ijzer bezinkt niet naar de bodem. Als er zich een film op het wateroppervlak vormt, zitten er ijzeren bacteriën in het water.

Als het kraanwater de bovenstaande kenmerken of een metaalachtige smaak heeft, moet u een reinigingssysteem kiezen. Om dit met maximale efficiëntie te doen, is het noodzakelijk om het watermonster naar het laboratorium te brengen. Met de resultaten van het onderzoek bij de hand, is het mogelijk om het deferrisatiesysteem correct te kiezen.

Reinigingsmethoden

Er zijn twee soorten methoden voor het verwijderen van ijzer en zijn verbindingen uit water - reagens en niet-reagens. Als reagensfilters worden gebruikt, is het noodzakelijk om hun aanvulling te controleren.

Filteren kan op de volgende manier worden uitgevoerd:

• beluchting;
• ionen schoonmaken;
• membraan, inclusief osmotische reiniging;
• ultrafiltratie;
• sedimentaire filtratie;
• mechanische reiniging.

Opgemerkt moet worden dat er geen universele methode bestaat die alle soorten verontreinigingen reinigt. Daarom is het zo belangrijk om te bepalen welk type vervuiling aanwezig is.

Mechanisch reinigen

Mechanische filtratiesystemen (mechanische filterpatronen) zijn goed ingeburgerd. Ze zijn geschikt als u het water moet reinigen van grote fracties onoplosbaar ijzer (roest). Om oxiden te verwijderen, worden propyleenpatronen en fijne granulietpatronen gebruikt.

Ze worden voornamelijk gebruikt in appartementen en huizen met een gecentraliseerde watervoorziening, omdat het onmogelijk is om water uit een put te zuiveren met behulp van deze methode.In plaats daarvan worden mechanische filters ook in huizen gebruikt, maar met voorlopige oxidatie (beluchting) van metaalverbindingen.

De methode van mechanisch reinigen met macrofilters (de grootte van de vastgehouden deeltjes is meer dan 15 micron) wordt gebruikt om het water voor te behandelen. Patronen met cellen van 5 μm zijn geïnstalleerd voor fijne filtratie.

raad

Voorfiltratie of een grof filter vertraagt ​​grove fracties, zodat cartridges met fijne mazen veel langer meegaan.

Ionenfiltratie

Waterzuivering met behulp van ionenwisseling is een reagensmethode waarmee u de ionische samenstelling van water selectief kunt wijzigen. Als het de taak is ijzer te verwijderen, worden katalytische harsen met verschillende fractionele additieven als ionenwisselaars in de filters gebruikt. Ze vervangen metaalionen door natriumionen.

Het reagensmedium verliest zijn vermogen na verloop van tijd, maar kan worden hersteld. Gebruik hiervoor citroenzuur of keukenzout (oplossing). Het voordeel van deze methode is dat ijzerverwijdering niet de neerslag van hardheidzouten inhoudt en niet alleen roest verwijdert, maar ook metalen opgelost in water, inclusief mangaan. De nadelen omvatten het feit dat katalytische harsen worden hersteld onder invloed van een zoutoplossing slechts gedeeltelijk, en na 2-3 jaar putten ze hun bron volledig uit.

beluchting

In het water dat wordt toegevoerd uit een geboorde put bevinden zich verschillende metaalverbindingen, waaronder tweewaardig ijzer in opgeloste toestand. Omdat het onmogelijk is om water uit een put kwalitatief te zuiveren zonder voorlopige oxidatie van ijzer, wordt de beluchtingsmethode, d.w.z. verzadiging van water met zuurstof, gebruikt. Als gevolg hiervan gaat het metaal over van een opgeloste toestand naar een onoplosbaar oxide en kan het daarna worden verwijderd met behulp van een mechanisch of ander filter.

Beluchting kan zowel door druk- als door niet-drukmethoden worden uitgevoerd.

1. In het geval van drukloze beluchting wordt water in een oxidatietank gevoerd, waarin sproeien en douchen plaatsvindt. Douchen gebeurt met behulp van sproeiers of een injector. Oxiden verzamelen zich op de bodem van de beluchtingstank en moeten periodiek worden schoongemaakt - van twee tot vijf keer per jaar, afhankelijk van de mate van watervervuiling.
2. Drukbeluchting wordt uitgevoerd in een statische menger of beluchtingskolom. Ze zijn een contactkamer waarin water wordt toegevoerd (ongeveer tweederde gevuld) en lucht wordt via de buis naar het midden van de kolom / mixer toegevoerd. Aldus treedt borrelen van verzadigd luchtmengsel door bellen en oxidatie van ijzer op. Bovendien vindt een extra (secundaire) beluchting plaats in de kolom aan de grens van water en lucht, waardoor de kwaliteit van de reiniging toeneemt.

Omgekeerde osmose

Het omgekeerde osmosebehandelingssysteem is het meest geavanceerde fijne filter met voorbehandeling. Met behulp van omgekeerde osmosemembranen vindt hoogwaardige filtratie van drinkwater uit alle onzuiverheden plaats. Een in het systeem geïntegreerd voorfilter vangt onoplosbare metaaldeeltjes op met een fractie van meer dan 0,5 micron en anorganisch ijzer opgelost in water.

De belangrijkste reinigingsstap wordt uitgevoerd door een membraan met poriën van 0,0001 μm groot, onder invloed van het drukverschil. Dientengevolge worden zuivere watermoleculen gescheiden van water met verhoogde dichtheid (verzadigd met organische verbindingen van ijzer en andere verontreinigende stoffen), dat samenvloeit in het afvoersysteem. Het nadeel van het omgekeerde osmosefilter kan alleen de lage prestaties worden genoemd. Deze mate van zuivering is echter alleen nodig voor drinkwater en kookwater en omgekeerde osmose kan een dergelijk volume gemakkelijk aan.

Opvulfilter met opvulsysteem

Invulfiltratie verwijst naar sedimentaire en reagensmethoden. Het is noodzakelijk voor waterbehandeling van water uit bronnen wanneer de beluchtingsmethode om technische redenen niet geschikt is of onvoldoende is.Als filtermedium (opvulling) worden merkmaterialen Birm, Mangaan Greensand, MTM, Pyrolox gebruikt. Vullen vermindert de tijd die nodig is voor oxidatie honderden keren.

Automatische cottage deironer is als volgt ingedeeld.

• Het filterhuis - de cilinder - is gevuld met filtermedium.
• Een automatische machine met een timer en een flowmeter is geïnstalleerd in het bovenste gedeelte van de behuizing. Zijn functie is om de richting van water na een bepaalde tijd tijdens filtratie en regeneratie te veranderen.
• Binnen de container passeert een waterpijp door de gehele opvullaag.
• De flexibele buis verbindt de reagenstank.

Tijdens de filtratiecyclus stroomt water door de opvulling, stijgt omhoog door de stijgbuis en verlaat het behandelingssysteem. Wanneer de regeneratiecyclus begint, wordt water van bovenaf aan de waterbuis toegevoerd. Het maakt het filterbed los en loogt de daar neergeslagen ijzerverbindingen. Daarna zal de machine een reagensbehandeling van het filtermedium uitvoeren, waardoor de chemische activiteit wordt hersteld.

Wat te kiezen?

Om het juiste filtersysteem te kiezen, zoals hierboven vermeld, moet u een wateranalyse uitvoeren in het laboratorium. Dit is veel goedkoper dan proefondervindelijk een filter selecteren en helpt ook bij het opzetten van het optimale filtersysteem. De installatie van filters hangt ook af van het doel waarvoor water nodig is.

Fijne filters zijn niet nodig als het gaat om het voorbereiden van water voor huishoudelijke (wassen, douchen) of technische behoeften. Maar voor drinkwater is hun aanwezigheid verplicht - afhankelijk van de resultaten van laboratoriumtests.