Hoe passievrucht kiezen en eten in een gewone supermarkt?

Passievrucht is al lang geen tekort in ons land, maar velen weten nog steeds niet hoe ze de juiste, heerlijke kopie in de supermarkt moeten kiezen en wat dit exotische fruit eigenlijk is. Hoeveel verliezen ze!

De kern van passievrucht heeft een ongelooflijk rijke smaak en wordt vaak gebruikt als additief voor sappen, mousses, gebak. Bovendien is passievrucht een veel voorkomend bestanddeel van cosmetica voor lichaamsverzorging. De voordelen voor het lichaam zijn van onschatbare waarde. Rijk aan vitamines en mineralen en met ontstekingsremmende, kalmerende en milde laxerende eigenschappen, kan het worden gebruikt voor therapeutische voeding.

Hoe ziet passievrucht eruit?

Passievrucht is de vrucht van de tropische wijnstokken van het geslacht Passiflora. De oude cultuur wordt tegenwoordig commercieel geteeld in Brazilië, Zuid-Amerika, Zuid-Afrika, Thailand, Australië en verschillende andere landen. Het groeit uitsluitend in de tropen. Wijnstokken groeien in groepen, voor vruchtvorming, overvloedig en prachtig bloeien. Het oogstseizoen duurt van januari tot 1 mei. Locals noemen passievrucht de druiven, en het is niet verwonderlijk - ze zijn afgerond en enigszins langwerpig, vergelijkbaar in vorm als een ovaal. Onder de dichte huid verbergt een sappige gelei-achtige pulp met stenen.

Wat betreft de kleur, grootte en smaak van het fruit, deze kunnen variëren afhankelijk van de variëteit. Gewoonlijk zijn ze onderverdeeld in zuur en zoet. Tegelijkertijd heeft het fruit altijd een scherpe smaak, wat het meest lijkt op sinaasappel of citroen. Maar ik moet toegeven, heel op afstand. De diameter van de passievrucht kan zowel 40 als 120 mm zijn.

In ons land komen 2 soorten fruit vaker voor: met oranjegele schil en met rood-violet. De smaakkwaliteiten van donker fruit worden hoger gewaardeerd - ze zijn zoeter, maar de vraag ernaar is lager vanwege de slechtere transporteerbaarheid en weerstand tegen ziekten.

Hoe kies je passievrucht?

Passievrucht is een exotisch fruit, en daarom is het bij het kiezen ervan correct om uit te gaan van niet-standaard externe tekens. In dit geval is alles precies het tegenovergestelde:

• elastisch en licht fruit - onrijp;
• donker en met een huid in scheuren - rijp, nu klaar om te eten.

Natuurlijk kunt u doelbewust lichtgeel of roodachtig fruit kiezen als u van plan bent om ze binnen 2-3 dagen in de tafel te serveren. Passievrucht kan rijpen. Laat het gewoon op kamertemperatuur op een goed verlichte plaats (bijvoorbeeld op een vensterbank).

Het tweede belangrijke punt waar u op moet letten bij het kopen van exotisch fruit in een gewone supermarkt is gewicht. Rijpe passievrucht is altijd zwaarder dan onrijp, ondanks dezelfde grootte. Fans worden geadviseerd om een ​​paar fruit in hun handen te houden en pas dan de zwaarste in de mand te leggen. Maar je kunt je in dit geval niet concentreren op de geur - het is bijna onmerkbaar achter een dikke schil die aromatisch vlees betrouwbaar verbergt.

Na plotseling te hebben besloten passievrucht in het buitenland te kopen, moet je niet verbaasd zijn over een compleet andere naam. In sommige landen wordt het "chinola" genoemd, in andere is het "eetbare passiebloem" en in Amerika - "passievrucht", wat "passievrucht" betekent.

Hoe passievrucht schoon te maken?

De vrucht hoeft niet op een speciale manier te worden geschild. Om het te eten of te gebruiken om te koken, moet je een longitudinale sectie maken en een gelei-achtige pulp met een lepel eruit halen. Het vormt ongeveer 50% van de foetus.

De rest is een oneetbare schil. Hoewel ze in sommige landen er jam van maken, de hele vrucht samen met pulp en suiker malen en vervolgens op laag vuur aan de kook brengen.Maar de zaden van passievrucht zijn eetbaar en aangenaam om te proeven, maar in grote hoeveelheden hebben ze slaappillen. Daarom wordt soms de geleipulp van hen gescheiden: ze gebruiken een mixer op de laagste snelheid, en dan passeren ze alles door een zeef.

Hoe eten?

Passievrucht ziet eruit als een kant-en-klaar dessert in een snee. Thuis eten ze het op die manier - met een lepel de pulp uit de schil harken. Desgewenst wordt het gezoet met suiker of honing. Er is een meer exotische optie - de pulp besprenkeld met hete chili of een mengsel van zout en peper. In deze vorm eten ze graag de vruchten van passievrucht in Thailand en de Filippijnen.

En natuurlijk kan het fruit worden gebruikt om een ​​breed scala aan gerechten te bereiden:

• vruchtensappen;
• mousses,
• cakes;
• yoghurt;
• vruchtendranken;
• ijs;
• gelei.

Gedroogde botten kunnen worden gebruikt om gebakjes te versieren. Bekende koks vullen soms de kruidige smaak van pulpsalades aan. En je kunt de passievrucht drogen en er heerlijke aromatische thee mee maken.

Hoeveel is opgeslagen?

Houdbaarheid van passievrucht hangt af van de mate van volwassenheid. Licht onrijpe vruchten met elastische schillen kunnen veilig een week in een koele ruimte liggen. Maar de meeste mensen zijn geïnteresseerd in hoeveel rijp fruit wordt opgeslagen. Het antwoord is niet meer dan 5 dagen in de koelkast. Gebarsten passievrucht kan het beste binnen 1-2 dagen worden gegeten. Het kan ook worden ingevroren. Om dit te doen, moet je eerst schillen, het vlees op een bord leggen en mengen met veel suiker.

In hete tropische landen wordt passievrucht het meest gewaardeerd vanwege het vermogen om dorst en een tonisch effect op het lichaam te lessen. Van de Indiaanse taal Tupi, die ook heel gebruikelijk was in Brazilië, betekende 'mara kuya' 'eten in een kom'. Het is inderdaad de moeite waard om het fruit in tweeën te snijden - en een verkwikkend en voedzaam gerecht is klaar om te eten.