Was je de kip voor het koken?

Van kinds af aan hebben ouders ons geleerd producten te wassen voordat ze worden gegeten. In de regel betrof dit fruit, groenten, noten of gedroogd fruit. Toen wij, als volwassenen, de basis van thuiskoken begonnen te begrijpen, dan ervaren, kenners of dezelfde ouders, wijze ervaring, zeker de instructie: je moet de kip wassen! Als alles echter duidelijk en logisch is met dezelfde appels of tomaten, is het "vleesthema" verre van eenduidig ​​...

Debunking Myths

Het lijkt erop dat het wassen van het karkas van een winkelkip voordat het wordt gesneden voor frituren of soep - wat is er logischer? Het is immers niet bekend hoe, waar en onder welke omstandigheden het werd opgeslagen totdat het in onze boodschappenmand verscheen. Maar volgens wetenschappers uit de levensmiddelentechnologie is het wassen van de kip voor het koken strikt verboden!

Het punt ligt niet in een verslechtering van de smaak, maar in het feit dat bij het wassen van een vogel onder water, pathogene bacteriën van het oppervlak van het vlees en de binnenkant worden afgewassen. Of u nu stromend of stilstaand water gebruikt, salmonella, capilobacter en andere gevaarlijke bacteriën zullen zich door dit water gemakkelijk verspreiden door de gootsteen, de was, de wanden rondom en uw huid. Dit proces wordt aerosolisatie genoemd.

Denk niet dat bij het drogen van de vloeistof de bacteriën ook zullen sterven. Waarschijnlijk een ander, minder aangenaam resultaat, wanneer dezelfde Salmonella naar andere keukenoppervlakken en bestek 'migreert'.

Rauwe kip komt natuurlijk in contact met veel oppervlakken en buiten de gootsteen - met een snijplank, een mes en de handen van een kok. Aangezien vlees met zoveel items in contact moet komen, is het niet beter om het van tevoren te wassen om het risico op infectie te verminderen?

Een belangrijk ding om te begrijpen: het contact met de oppervlakken wordt gecontroleerd door de kok, en deze oppervlakken worden vervolgens grondig gewassen met schoonmaak- en antibacteriële middelen, maar de stroom water die het karkas van de vogel raakt, verspreidt zich langs de gootsteen, muren, kookkleding met miljoenen microdruppels, waarin de infectie zal leven. Niet minder dan het "getroffen gebied" in het geval van stilstaand water. Wil je na zo'n 'douche' voor een kleine kip de lente schoonmaken in de keuken en je eigen kleren wassen?

Niet alleen kip loopt gevaar

Deze regel voor het verspreiden van bacteriën van het vleesoppervlak door water is niet alleen van toepassing op kip.

Pathogenen reproduceren op andere soorten vlees:

• varkensvlees,
• rundvlees,
• lam,
• alle andere soorten vogels.

Zelfs als u bijvoorbeeld filets in vacuümverpakkingen hebt gekocht, kan dit niet garanderen dat bacteriën zich tijdens het oogsten van een dergelijk product niet op zich hebben verspreid.

De aanpak voor bereiding is dus hetzelfde, ongeacht het soort product dat u gaat koken en wat u ermee gaat doen: voordat u gaat koken, braden, bakken of snijden om in te vriezen, kunt u het vlees niet wassen!

Hoe te zijn?

Een redelijke vraag: hoe bereid je zo'n belangrijk ingrediënt voor verder werk als het onmogelijk is om het met water te verwerken en het oppervlak wemelt van een infectie? En als het oubollig vies is?

Op de tweede vraag kun je meteen een even redelijk antwoord geven: koop zo'n product niet! Als je ziet dat het karkas een volledig niet-representatieve, vuile uitstraling heeft en niet goed ruikt, dan is het onwaarschijnlijk dat je er een delicatesse van bereidt, en zelfs de warmtebehandeling zal je niet redden van spijsverteringsproblemen of zelfs ernstiger problemen.

Het antwoord op de eerste vraag is ook eenvoudig. Gebruik geïmproviseerde middelen voor het reinigen en bereiden van vlees:

• wegwerpdoekjes;
• papieren handdoeken;
• elke andere schone wegwerpdoek.

Bovendien bieden moderne winkels klanten een vrij aanvaardbaar product en op enkele plaatsen kunt u kippenkarkassen zien met vuil op het oppervlak in de vorm van zand, veren of bloed. Wie zal zo'n product kopen?

High cooking spreekt ook voor een dergelijke vleesbereiding. Professionele koks raden bijvoorbeeld aan om stukken vlees grondig te drogen voordat ze frituren, zodat er geen vocht op het oppervlak zit, want door contact met hete olie of alleen een hete koekenpan kookt vocht onmiddellijk en begint het in alle richtingen te sprenkelen. Het resultaat van dergelijk koken is een vuile kachel en alles eromheen.

Maar zelfs als u gewone servetten niet vertrouwt, zullen in elk geval, met een verdere warmtebehandeling, pathogene bacteriën zeker sterven, zowel aan de oppervlakte als in het stuk vlees. Met salmonella is het bijvoorbeeld voldoende om zich te houden aan de volgende regels om uzelf te beschermen.

Salmonella sterft:

• bij het één uur verwarmen van vlees tot 55 graden Celsius;
• bij verhitting tot 60 graden Celsius gedurende 12 minuten;
• bij het opnieuw verwarmen (opnieuw verwarmen) gedurende 10 minuten bij een temperatuur van 75 graden Celsius.

Tegelijkertijd heeft de kou geen invloed op de levensvatbaarheid van deze infectie, daarom is het invriezen van kip slechts een aankoopmaatregel, maar geen desinfecterende maatregel. U moet echter toegeven dat vlees dat u kookt tijdens dergelijke verwerkingen gedurende dergelijke perioden de aangegeven temperaturen moet bereiken.

Onthoud: het volgen van de eenvoudige, logische regels van thuisvoedseltechnologie is de sleutel tot het culinaire succes en de gezondheid van uw gezin!